Σε διαρκή επαγρύπνηση...;

Υπάρχουν άνθρωποι που λένε πως η ζωή είναι ένας πολεμος που ξεκινά ο καθε άνθρωπος δίνοντας μάχες είτε με τον εαυτό του είτε με τους άλλους ανθρώπους γύρω του.

Υπάρχουν όμως κι άνθρωποι που φωνάζουν πως η ζωή είναι ένα απολαυστικό ταξίδι και πως καθε στιγμή είναι μια εμπειρία πολύτιμη.

Ποιοι έχουν δίκιο αναρωτιέσαι... 

Μα ίσως να μην έχω απάντηση ακόμα να σου δώσω... γιατί ο κάθε άνθρωπος έχει την δική του διαφορετική εκδοχή για την ζωή...

κι έτσι άλλοι αρέσκονται να δίνουν μάχες και να πολεμούν για να μπορέσουν να απολαύσουν κάποια στιγμή τους κόπους όσων κατάφεραν... ενώ κάποιοι άλλοι μάχονται μ' έναν τον δικό τους τρόπο,  απολαμβάνοντας μέσα σε κάθε μάχη τους ταυτόχρονα και κάθε στιγμή της ζωής τους... κι αν τύχει και πληγωθούν στη μάχη, σκουπίζουν την πληγή κι αρχίζουν ξανά από την αρχή.

Ετσι είναι η ζωή... κι ο καθένας δίνει τις δικές του προσωπικές μάχες που ίσως κανείς άλλος να μην ξέρει...

όμως είναι θέμα προσωπικής οπτικής πως θα ονομάσει ο καθένας την ζωή... και κυρίως πως θα την αντιμετωπίσει. 

Γιατί όταν είσαι διαρκώς ετοιμοπόλεμος ενδέχεται όταν έρθει η ώρα να απολαύσεις όσα απέκτησες και θελήσεις να ξεκουραστείς από την όποια μάχη στην οποία μόνος σου επέβαλλές στον εαυτό σου, να μην μπορείς πια να υλοποιήσεις την αρχική σου επιθυμία.

Αντίθετα αν είσαι μαχητής σε διαρκή επαγρύπνηση και εγρήγορση, τότε θα μπορείς να απολαμβάνεις το ταξίδι της ζωής έχοντας πάντα τον εαυτό σου έτοιμο να δώσει της μάχες του όταν αυτό είναι απαραίτητο.

Μάθε να διαχωρίζεις τον ρόλο σου στη ζωή και να απολαμβάνεις όσα έχεις σε δεδομένο χρόνο... τίποτα δεν κρατάει για πάντα... 
Γιατί τελικά το πάντα είναι μονάχα ένα παραμύθι του μυαλού για να κοιμάται ήσυχα το σώμα...