Έτσι είναι…
Κάποια πράγματα δεν αλλάζουν… όσο κι
αν επιμένεις…όσο κι αν προσπαθείς…
Πότε θα το καταλάβεις;
Πότε θα πάψεις να επιμένεις;
Κι όμως εσύ συνεχίσεις να επιμένεις…αντί
να βάλεις στο μυαλό σου πως όλα είναι κύκλος που κάποια στιγμή κλείνει κι όλα
κάποτε τελειώνουν…
Υπάρχουν φορές στην ζωή που στους κύκλους
μένουν χαραμάδες κι έτσι μάταια κάποιες φορές οι άνθρωποι περιμένουν να γίνει η
ανατροπή…μια ανατροπή που θα τα αλλάξει όλα… ίσως γι’ αυτό δεν παύουν να
επιμένουν και συνεχίζουν να ελπίζουν και να προσπαθούν.
Κι ίσως κι εσύ να είσαι από εκείνους τους
ανθρώπους που συνεχίζουν να επιμένουν σ’ όλα εκείνα που είδες μόνο εσύ και
πίστεψες πως είναι αληθινά… τόσο, που δεν μπορεί να έχεις κάνει λάθος.
Όμως τι κάνεις στην περίπτωση που σε
κάθε προσπάθεια σου, συναντάς μονίμως έναν τοίχο;
Αναρωτήθηκες ποτέ γιατί συνεχίζεις
παλεύεις να διατηρήσεις εκείνη την χαραμάδα που ολοένα μοιάζει να κλείνει,
ανοιχτή;
Κι ίσως τα γιατί σου να τα ξέρεις
μόνο εσύ… κι ίσως να είναι γιατί ακόμα πιστεύεις πως κάποια πράγματα είναι
μοιραία καθορισμένα…
Γιατί ίσως ακόμα έχεις την ελπίδα πως
όταν οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν γερές βάσεις, μπορούν να κρατήσουν παρά τις δυσκολίες…
Γιατί ακόμα πιστεύεις στην δύναμη της
θέλησης των ανθρώπων…
Και καλά κάνεις…
Γιατί είναι αλήθεια πως όταν οι
άνθρωποι θέλουν μπορούν ακόμα και τον κόσμο να αναποδογυρίσουν…
Μα όταν δεν θέλουν…απλά παρ’ το
απόφαση…
Και μην το παίρνεις προσωπικά… στον
καθένα μπορεί άλλωστε να συμβεί…
Στον καθένα μπορεί να συμβεί… να
χάσει…
Να χάσει λίγο απ’ το ένστικτό του…
Να χάσει λίγη απ’ την εμπιστοσύνη του
στους ανθρώπους…
Να χάσει λίγη απ’ την αθωότητα της ψυχής
του…
Μην απορείς αν έχει συμβεί και σε
σένα… συμβαίνει καμιά φορά στους ανθρώπους…
Μην απορείς… μην ψάχνεις τα γιατί…
Απλά παρ’ το απόφαση…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου