Ζήλεια…
Συναίσθημα οδυνηρό… βάναυσο…
Συνώνυμο της ανασφάλειας και της χαμηλής αυτοεκτίμησης…
Κι όλοι αυτοί οι ανασφαλείς ποτέ δεν παραδέχονται πως στ’
αλήθεια ζηλεύουν… οι πιο πολλοί θα πουν πως έτσι είναι… πως όταν αγαπάς
ζηλεύεις… κι ίσως κανείς από αυτούς δεν έχει ποτέ σκεφτεί πως μπορείς να αγαπάς
και χωρίς να ζηλεύεις…
Κι όταν υπάρχει η ζήλεια σε μια σχέση, ποιος τελικά είναι
αυτός που υποφέρει πραγματικά…
Ίσως υποφέρει πραγματικά αυτός που ζηλεύει… γιατί είναι
αιχμάλωτος των σκέψεων του… γιατί είναι παγιδευμένος στην πλάνη που ο ίδιος
δημιούργησε καθοδηγούμενος από τις ανασφάλειες του… γιατί ο φόβος μήπως χάσει
το αντικείμενο του πόθου του τον οδηγεί στο μονοπάτι της ζήλειας, που δεν θα
επέλεγε ποτέ να βαδίσει, εάν ήταν σίγουρος για τον εαυτό του και είχε τον
απόλυτο έλεγχο των σκέψεων και των συναισθημάτων του…
Ίσως όμως να υποφέρει εκείνος που υπομένει την ζήλεια του
συντρόφου του… εκείνος που δέχεται αυτή την κατάσταση, ακόμα κι αν πολλές φορές
έχουν συμβεί ακρότητες στη ζωή του εξαιτίας της ζήλειας του συντρόφου του… κι
ενώ ποτέ δεν έχει δώσει δικαίωμα ή αφορμή για ζήλεια, σχεδόν πάντα βρίσκεται
στη θέση του κατηγορούμενου… εκείνου που συνεχώς απολογείται για κάτι το οποίο
ποτέ δεν έκανε…
Όταν όμως σε μια σχέση υποφέρει ο ένας από τους δυο… τότε
σίγουρα υποφέρουν και οι δυο…
Όμως μπορείς να αγαπάς ακόμα κι αν δεν ζηλεύεις…
Γιατί υπάρχουν κι οι άνθρωποι αυτοί, που όσες ανασφάλειες κι
αν έχουν μέσα τους, έχουν και την ικανότητα να πολεμούν το συναίσθημα της
ζήλειας και να το μετατρέπουν σε θαυμασμό για τον άνθρωπο που έχουν δίπλα τους.
Θαυμάζουν τον άνθρωπο τους για ότι έχει καταφέρει να
επιτύχει, για τον τρόπο και την συμπεριφορά του απέναντι σε καταστάσεις και
ανθρώπους… θαυμάζουν όλα εκείνα που μπορούν ίσως μόνο εκείνοι να διακρίνουν… χωρίς
ίχνος ζήλειας… γιατί λαμβάνουν πίσω το ίδιο συναίσθημα θαυμασμού από τον
σύντροφο τους…
Γιατί όταν δυο άνθρωποι αποφασίσουν να είναι μαζί, τη θέση
της ζήλειας πρέπει να πάρει πια η εμπιστοσύνη… αυτή η αμοιβαία εμπιστοσύνη που
μετατρέπει τη ζήλεια σε θαυμασμό και κάθε αρνητικό συναίσθημα απομακρύνεται με
τρόπο μαγικό… και τότε κανένας από τους δυο δεν υποφέρει…
Άλλωστε όταν θαυμάζεις αυτόν που έχεις δίπλα σου… τότε
εκείνος θα κάνει τα πάντα για να μην πέσει στα μάτια σου ποτέ... κι ακόμα κι αν
ποτέ πέσει άθελα του, θα προσπαθήσει με όσες δυνάμεις έχει να σηκωθεί ξανά…
Αν όμως τον ζηλεύεις… αρρωστημένα… συστηματικά… και κυρίως
χωρίς κανένα λόγο… το μόνο που θα έχεις ίσως καταφέρει είναι να τον πείσεις πως
πρέπει να σου δώσει πραγματικούς λόγους για να το κάνεις…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου