Ανάμεικτο συναίσθημα… πολλές φορές χωρίς λογική… συναίσθημα
που ίσως δεν αντιμετωπίζουν όλοι με τον ίδιο τρόπο…
Άραγε ερωτεύονται μόνο οι ρομαντικοί… μπορούν να ερωτευτούν
οι ρεαλιστές…; Ερωτεύονται στ’ αλήθεια οι παθιασμένοι;
Κι αν είμαστε όλοι ρεαλιστές μέχρι να ερωτευτούμε; Κι αν
κρύβουμε όλοι τα πάθη μας πίσω από την λογική μέχρι να συναντήσουμε τον έρωτα;
Πως μπορούμε να απαντήσουμε με βεβαιότητα στο ερώτημα «Τι
είναι έρωτας;»
Ο καθένας ερωτεύεται με άλλο τρόπο… διαφορετικό… και το
δείχνει με αυτόν τον μοναδικό δικό του τρόπο... με λόγια… με πράξεις… με
βλέμματα… με όποιο τρόπο έχει μέσα του για να δείξει πως αισθάνεται…
Και υπάρχουν πολλά είδη έρωτα… ή τουλάχιστον αισθημάτων που
συνηθίζουμε να ονομάζουμε «έρωτα»… γιατί έτσι μόνο μπορούν να μεταφραστούν όλα
αυτά τα αισθήματα που νιώθουμε για κάποιον κι όμως δεν υπάρχουν λέξεις άλλες
που να μπορούν να τα περιγράψουν… κι έρχεται μια λέξη μικρή… να τα καλύψει όλα…
Κι αν ο έρωτας μας βρει ανταπόκριση θα τον ονομάσουμε
αμοιβαίο… κι ο αμοιβαίος έρωτας είναι αυτός που κάνει δυο ανθρώπους να
δεθούν χωρίς λογική πολλές φορές… που
τους κάνει να δημιουργήσουν μόνοι τους μια ιδανική… μια απόλυτη ευτυχία…
Μα κι αν ο έρωτας μας δεν βρει την ανταπόκριση που ζητούσε…
πάλι έρωτας είναι… κι εκεί όσο κι αν προσπαθήσεις να κερδίσεις τον έρωτα του προσώπου που θέλεις … αν τελικά δεν τα καταφέρεις, δυο επιλογές έχεις… ή θα προχωρήσεις και
θα μείνει μια ανάμνηση μέσα σου… κι ίσως μια μικρή ικανοποίηση που έστω εσύ
βρήκες το θάρρος να ρισκάρεις και να πεις όλα όσα ένιωσες ή θα μείνεις μόνος να
υποφέρεις για τον έρωτα σου εκείνο που δεν βρήκε ανταπόκριση….
Κι υπάρχει κι ο έρωτας ο σιωπηλός… ο ανέκφραστος… που ίσως
είναι κι ο πιο δύσκολος…
Στον έρωτα αυτό δεν ξέρεις ποιος υποφέρει πιο πολύ… αν
υποφέρει μόνο ο ένας ή αν υποφέρουν κι οι δυο… γιατί ο φόβος της απόρριψης
είναι ριζωμένος μέσα τους… γιατί φοβούνται να ρισκάρουν για να μην χάσουν αυτό
που ίσως κέρδιζαν στ’ αλήθεια αν είχαν την τόλμη να ρισκάρουν… και δεν ξέρεις
τελικά αν φοβούνται την απόρριψη ή αν ο πραγματικός τους φόβος κρύβεται πίσω
από την ιδέα της αποδοχής… της ανταπόκρισης…
Και πολλοί λένε πως μόνο οι παθιασμένοι ξέρουν να
ερωτεύονται αληθινά… μόνο όσοι ξέρουν να ρισκάρουν… κι ίσως να είναι αλήθεια…
όμως πως ονομάζεται ένα συναίσθημα που έρχεται στην επιφάνεια συχνά και με μόνο
οδηγό το πάθος…
Κι όταν ένας άνθρωπος που ξέρει να κατευνάζει τα πάθη του
και λειτουργεί συνήθως μόνο με την λογική, ερωτευτεί… ερωτεύεται στ’ αλήθεια ή
απλά το μόνο που ψάχνει είναι μια ήσυχη και ανεπηρέαστη από εξωτερικούς
παράγοντες, οικογενειακή ζωή…
Μα στον έρωτα δεν υπάρχει λογική… κι όταν ερωτευτείς, όσο
ρεαλιστής κι αν είσαι… χάνεις τα λογικά σου… όσο παθιασμένος κι αν είσαι…
παύεις να λειτουργείς μόνο με τα πάθη σου… ο έρωτας μπορεί να σε μετατρέψει σε
κάτι άλλο από αυτό που είσαι… καλύτερο ή όχι… αυτό δεν μπορείς να το δεις από
την αρχή… τυφλώνεσαι… και δεν σε νοιάζει αν πράττεις σωστά… με κανόνες… με
πρέπει… λογικά ή παράλογα…
Στον έρωτα μπορείς να δεις ανθρώπους που πάντα λειτουργούσαν
λογικά σκεπτόμενοι, να μετατρέπονται σε ανθρώπους παθιασμένους… έτοιμους να
ρισκάρουν κι ας χάσουν τα πάντα… μπορείς να δεις ρομαντικούς, να βλέπουν τα
πράγματα με απόλυτη λογική πια… κι ακόμα και παθιασμένους που ζούσαν κάποτε
μόνο για να ερωτεύονται… όταν συναντήσουν έναν έρωτα αληθινό να ηρεμούν και να
αφήνουν τα πάθη τους στη άκρη….
Το πώς βιώνει καθένας τον έρωτα είναι δική του υπόθεση…
Μα κάθε έρωτας…, με ανταπόκριση ή χωρίς… με λογική ή με
πάθος…, όταν ένας άνθρωπος τον αισθανθεί… δεν είναι ποτέ χαμένος… ξύπνησε μέσα
του κάποια στιγμή… υπήρξε… και ίσως μένει εκεί… σαν μια ανάμνηση ή σαν μια κοινή
πορεία ζωής…
Κι ότι κι αν συμβεί στο τέλος… ακόμα κι αν πληγωθείς… ακόμα
κι αν πονέσεις… θα ξέρεις πως έζησες κάτι που για σένα ήταν ιδανικό… κάτι που
άξιζε να πονέσεις γι’ αυτό…
Κι αν τελικά δεν ρισκάρεις να πεις ότι αισθάνεσαι… ίσως να πληγωθείς περισσότερο…
Κι ίσως αν ρισκάρεις από την αρχή να μην πονέσεις… να μην πληγωθείς… κι ο ερωτάς σου να βρει την ανταπόκριση που ζητάει …
και να γίνει τελικά ο αμοιβαίος αυτός έρωτας που θα σε οδηγήσει στην απόλυτη ευτυχία που δημιουργούν μόνοι τους δυο άνθρωποι….
Κι αν τελικά δεν ρισκάρεις να πεις ότι αισθάνεσαι… ίσως να πληγωθείς περισσότερο…
Κι ίσως αν ρισκάρεις από την αρχή να μην πονέσεις… να μην πληγωθείς… κι ο ερωτάς σου να βρει την ανταπόκριση που ζητάει …
και να γίνει τελικά ο αμοιβαίος αυτός έρωτας που θα σε οδηγήσει στην απόλυτη ευτυχία που δημιουργούν μόνοι τους δυο άνθρωποι….

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου