Άνθρωπος είσαι ...δεν λεω...

Άνθρωπος είσαι...δεν λέω... και μάλιστα από περίεργο υλικό φτιαγμένος ...
Όχι ατσάλι ... ούτε σίδερο ...
Σπας ... λυγίζεις ... ζηλεύεις ... πληγώνεις ... και πληγώνεσαι... αισθάνεσαι ...
Κι αυτό είναι φυσιολογικό. 
Συμβαίνει σε όλους...
Άνθρωπος είσαι.

Όμως, αυτή η υπόσταση η ανθρώπινη... θέλει προσοχή.  
Θέλει τρόπο και σωστή διαχείριση.
Γιατί, πέρα ​​από εύθραυστο, είσαι και κοινωνικό ον.
Έχεις σχέσεις και με άλλους ανθρώπους γύρω σου, εξίσου εύθραυστους με σένα.
Και εκείνοι πονούν .. πληγώνονται και πληγώνουν ... και αυτοί αισθάνονται σαν εσένα.

Είσαι σπουδαίος. 
Όχι, όμως, σπουδαιότερος από κάποιον άλλο. 
Γιατί όταν υποτιμάς την αξία των άλλων, αυτόματα μειώνεται και η δική σου αξία. 
Μοιάζει λίγο με τον νόμο της αγοράς... 
Όταν η "αξία του προϊόντος" πέφτει... μειώνεται αυτόματα και η ζήτηση του. 
Το νου σου λοιπόν....μην μείνεις κι εσύ στα αζήτητα...

Γιατί όταν ο άνθρωπος σπάσει, δεν ξέρεις ποια κομμάτια του θα σε κόψουν σαν λεπίδες...
Καθώς, αν δεν προσέξουμε τους ανθρώπους γύρω μας ... αν δεν προσέξουμε τη συμπεριφορά μας απέναντι τους, τότε όλα είναι πιθανά.

Αυτό να θυμάσαι!
Είσαι άνθρωπος!  
Έχεις δικαίωμα σε όλες τις αισθήσεις και τις αντιδράσεις σου!
Έχεις δικαίωμα στο λάθος!
Μα έχεις και το χρέος να το δεις και να το διορθώσεις με όποιο τρόπο μπορείς. 

Ξέρεις, αυτό ισχύει για όλους!
Όλοι έχουν τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις, τόσο απέναντι στον εαυτό τους, όσο και απέναντι στους άλλους. 
Το γεγονός αυτό, όμως, δημιουργεί παράλληλα και το δικαίωμα της επιλογής, του αν θα ανεχτεί κανείς και για πόσο... ή καθόλου, μια επαναλαμβανόμενη αρνητική ή προσβλητική συμπεριφορά απέναντι του από τον οποιονδήποτε άνθρωπο.
Όλα στην ζωή,άλλωστε, είναι θέμα επιβίωσης!
Μιας επιβίωσης που περιλαμβάνει έννοιες όπως, η αξιοπρέπεια, η ψυχική ηρεμία, η κατανόηση και ο σεβασμός!

Αυτό που πρέπει κανείς να θυμάται είναι, πως όσο φυσιολογικό κι αν είναι να υπάρχουν στιγμές που σπάει, που λυγίζει ή χάνει την ψυχραιμία του, αυτό δεν αποτελεί δικαιολογία για να συμπεριφέρεται με άσχημο τρόπο ή να πληγώνει τους άλλους ανθρώπους γύρω του, ειδικά σε μόνιμη βάση. Επιπλέον, η απρεπής συμπεριφορά, η γκρίνια, η μόνιμη δυσαρέσκεια και η έλλειψη καλής και θετικής διάθεσης, φθείρουν τόσο αυτόν που διαθέτει τα παραπάνω χαρακτηριστικά όσο και τους ανθρώπους που γίνονται δέκτες τους. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη της εσωτερικής ηρεμίας, την εξασθένιση της ψυχικής γαλήνης και κατ' επέκταση την διατάραξη των διαπροσωπικών σχέσεων.

Κάθε άνθρωπος, λοιπόν, οφείλει να διδάξει τον εαυτό του πως θα αναγνωρίζει τα συναισθήματα του και κυρίως να προσπαθεί να εντοπίζει από που πηγάζουν, έτσι ώστε να μπορεί σε κάθε περίσταση να τα διαχειριστεί, διατηρώντας ταυτόχρονα τον αυτοέλεγχο και την αυτοκυριαρχία του.

Γιατί...άνθρωπος είσαι...δεν λέω... όμως κι όλοι οι άλλοι γύρω σου...άνθρωποι είναι κι αυτοί!