Προλαβαίνεις!

Η ζωή δεν είναι μικρή…!

Προλαβαίνεις να αδειάσεις και να γεμίσεις άπειρες φορές…

Για κάποιο λόγο, ανεξήγητο, μας έχουν πείσει πως η ζωή είναι λίγη… μικρή… με ημερομηνία λήξης σύντομη… πως δεν προλαβαίνουμε να ζήσουμε… πως δεν μας φτάνει ο χρόνος…

Κι εμείς για κάποιο λόγο, επίσης ανεξήγητο, το πιστέψαμε. Το κάναμε κομμάτι μας και τρέχουμε συνεχώς να προλάβουμε…

Κι αναρωτιέμαι αλήθεια… τι ακριβώς θέλουμε να προλάβουμε;

Τι είναι αυτό που για να το προλάβουμε πρέπει να βιαστούμε;

Σαφώς το νήμα της ζωής κάποια στιγμή κόβεται για όλους… όμως ποτέ κανείς δεν ξέρει πότε και πως θα κοπεί το νήμα της ζωής του. Συνεπώς όσο είσαι εδώ, ο χρόνος σου, σου ανήκει!

Το πως διαχειρίζεται κάθε άνθρωπος τον χρόνο που του αναλογεί, είναι υπόθεση προσωπική. Εξαρτάται από τις επιθυμίες και τις επιλογές του καθενός ξεχωριστά… απ’ τον τρόπο που επιλέγει κάθε άνθρωπος να γεμίζει την καθημερινότητα του.

Καθώς, υπάρχουν άνθρωποι που δέχονται παθητικά τον ρόλο που τους δόθηκε με την άφιξη τους στον κόσμο κι αφήνουν την ζωή να κυλά με τον δικό της ρυθμό… μα υπάρχουν κι άλλοι που ρουφούν κάθε σταγόνα της ζωής ακολουθώντας τις επιθυμίες τους… «ακούγοντας» την περιέργεια τους… εκείνοι που εξερευνούν το άγνωστο με πάθος κι ας μην τους βγαίνει πάντα σε καλό… εκείνοι που ζουν την κάθε στιγμή σαν να’ ναι η τελευταία…

Κι αν τώρα γυρίσεις νοερά λίγο πίσω στο χρόνο, θα διαπιστώσεις κι εσύ πόσο πολύ χρόνο έχεις ήδη ξοδέψει σ’ ότι κάθε δεδομένη στιγμή της ζωής σου επέλεξες να κάνεις… ή να μην κάνεις…

Γιατί ακόμα κι αν νομίζεις πως ο χρόνος δεν σου φτάνει, πολύ πιθανόν, γυρνώντας πίσω να δεις πως σου περισσεύει κιόλας…

Γι’ αυτό σου λέω… προλαβαίνεις…

Προλαβαίνεις να κάνεις πολύ περισσότερα απ’ όσα έχεις πιστέψει πως δεν μπορείς λόγω έλλειψης χρόνου…

Φτάνει να μην βυθιστείς στη ρουτίνα της ζωής… φτάνει να γουστάρεις να ζεις… φτάνει να θέλεις πραγματικά να ζήσεις…

Είναι κρίμα στ’ αλήθεια,  οι άνθρωποι να πιστεύουν πως δεν τους φτάνει ο χρόνος την ίδια ακριβώς στιγμή που αρχίζουν να καταλαβαίνουν την πραγματική ουσία της ζωής.

Σκέφτηκες ποτέ πως ο χρόνος είναι εφεύρεση ανθρώπινη;

Στην πραγματικότητα χρόνος δεν υπάρχει....μα ακόμα κι αν υπάρχει διαρκεί όσο εσύ θελήσεις να διαρκέσει…

Ο τρόπος που επιλέγεις να ζεις.

Οι σκέψεις που αφήνεις να μπαίνουν στο μυαλό σου.

Ο τρόπος που αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις που σου συμβαίνουν.

Ο αντίκτυπος που έχει καθετί στον εαυτό σου.

Η στάση που κρατάς απέναντι στη ζωή είναι ίσως ο πιο καθοριστικός παράγοντας για την λήξη του παιχνιδιού.

Ακολουθώντας μια θετική στάση ζωής κι αντιμετωπίζοντας τον χρόνο ως σύμμαχο κι όχι ως εχθρό, μπορεί εύκολα κάθε άνθρωπος να μειώσει το άγχος και την πίεση που έχει μέσα του, παράγοντες που έχουν σαν μοναδικό αποτέλεσμα την φθορά και επίσπευση της κοπής του νήματος της ζωής του.

Κάνε όσα επιθυμείς… μην αφήνεις μέσα σου κενά κι απωθημένα.

Κάνε τα όνειρα σου πραγματικότητα… βρες τον δικό σου δρόμο για την ευτυχία…

Γιατί όταν απολαμβάνεις την ζωή, ποτέ δεν σε νοιάζει ο χρόνος.

Γεμίζεις και αδειάζεις ασταμάτητα… γελάς και κλαίς σαν να μην υπάρχει αύριο… βλέπεις μικρά ή μεγάλα θαύματα να συμβαίνουν και νιώθεις τυχερός που τα βίωσες… βλέπεις ανθρώπους να γελούν και χαμογελάς με ικανοποίηση… βλέπεις ανθρώπους να πονούν και συμπάσχεις χωρίς να σκεφτείς πως θα πονέσεις κι εσύ μαζί τους…

Το μόνο που πρέπει να θυμάσαι είναι, πως ο χρόνος σου και οι επιλογές σου μπορεί να είναι δική σου υπόθεση, όμως αυτό ισχύει για όλους. Αν η ευτυχία σου γίνεται αιτία για την δυστυχία των άλλων, κάπου έχεις κάνει λάθος… γιατί η θετική στάση ζωής προϋποθέτει παράλληλα και τον σεβασμό στην ευτυχία και των ανθρώπων γύρω σου.

Για όλα τα άλλα… προλαβαίνεις!