Δικαιώθηκες...;

Διαβάζοντας την λέξη «δικαίωση» το μυαλό τρέχει σε κάτι υπέροχο… σε κάτι λυτρωτικό… έτσι ίσως θα έπρεπε να είναι… μα έχει πάντα ο όρος «δικαίωση» το νόημα της λύτρωσης; Σου δίνει πάντα η δικαίωση σου το αίσθημα της ικανοποίησης που θα έπρεπε να λαμβάνεις όταν αποδεικνύεται ότι έχεις δίκιο;

Κι όμως… η δικαίωση δεν προκαλεί πάντα ικανοποίηση… 

Υπάρχουν φορές, που η επιβεβαίωση καταστάσεων, γεγονότων ή σκέψεων, ενώ σε δικαιώνουν καθώς τελικά συμβαίνουν στ’ αλήθεια, αντί να φέρουν μαζί τους την ικανοποίηση, φέρνουν την απογοήτευση…μα και πάλι σε δικαιώνουν…

Είναι όλες εκείνες οι φορές που εύχεσαι να βγει το ένστικτο σου λάθος… εκείνες οι φορές που εύχεσαι να μη συμβούν όσα σου υποδεικνύει το ένστικτο σου… εκείνες οι φορές που δεν θέλεις να δικαιωθείς… κι όμως και πάλι δικαιώνεσαι… 

Μα όταν το να έχεις δίκιο σου προκαλεί απογοήτευση, είναι δύσκολο να το δεχτείς…γιατί σ’ αυτές τις περιπτώσεις η δικαίωση με τον ερχομό της σε παίρνει μακριά από την ελπίδα που είχες πως θα συμβεί το αντίθετο από αυτό που μέχρι εκείνη τη στιγμή πίστευες πως θα συμβεί.

Όμως να θυμάσαι πως το ένστικτο υπάρχει για να σε προειδοποιεί…για να σε προστατεύει… αυτή είναι η χρησιμότητα του, ακόμα κι αν εσύ κάποιες φορές θέλεις να πιστέψεις πως δεν θα λειτουργήσει…

Σπάνιες είναι εκείνες οι φορές που το ένστικτο λανθάνει… θα έπρεπε να το έχεις μάθει πια… κάθε φορά που η δικαίωση σου έχει φέρει μαζί της απογοήτευση, αντί ικανοποίηση, είναι μια βασική ένδειξη ότι το ένστικτο σου λειτουργεί καλύτερα απ’ ότι νόμιζες… μόνο τότε κανείς παρατηρεί καλύτερα την εσωτερική λειτουργία και την δύναμη των σκέψεων του…

Γιατί τις στιγμές εκείνες που η δικαίωση σου προκαλεί ικανοποίηση…η χαρά δεν σου επιτρέπει κάποιες φορές να σκεφτείς πέρα από το χαρμόσυνο πλαίσιο της πρόβλεψης σου που τελικά ικανοποιήθηκε και σε έβγαλε για μια ακόμα φορά σωστό.

Και φτάνεις τελικά να αναρωτιέσαι… μήπως δεν είναι το ζητούμενο να έχεις πάντα δίκιο;

Βαρύ φορτίο η «δικαίωση»…

Μα, αν πάλι σκέφτεσαι πως είναι μια εσωτερική διεργασία που δεν μπορείς να ελέγξεις και η επιβεβαίωση των σκέψεων σου είναι μια κατάσταση αναπόφευκτη…αν κουβαλάς μέσα σου το βαρύ φορτίο της «δικαίωσης»… ίσως θα έπρεπε να συμφιλιωθείς με την ιδέα, πως η δικαίωση δεν φέρνει πάντα χαρά… δεν σου προσφέρει πάντα την ικανοποίηση που ζητάς… κι οι φορές που η δικαίωση θα έρθει παρέα με την απογοήτευση, θα είναι ίσως πολύ περισσότερες…

Μαθήματα παίρνουμε στην ζωή… κι αυτά που μας προκαλούν απογοήτευση, είναι ίσως τα σπουδαιότερα…