«Πισωγυρίσματα…»

Κι όταν παίρνουμε αποφάσεις… συνήθως την στιγμή που τις παίρνουμε… προσπαθούμε να πείσουμε πρώτα τον εαυτό μας πως είναι τελεσίδικες…

Πόσο όμως τελεσίδικες μπορεί να είναι οι αποφάσεις μας;

 Πόσο μπορούμε να αντέξουμε και να διατηρήσουμε την στάση μας απέναντι σε ότι αποφασίσαμε ως τελεσίδικο και μη αναστρέψιμο;

Κι αν κατά κανόνα κάποιος δεν είναι αναποφάσιστος… ίσως υπάρξουν φορές που χρειαστεί να αναιρέσει κάποιες από τις αποφάσεις του…

Τι είναι αυτό που οδηγεί έναν άνθρωπο… καθόλα σταθερό… ανένδοτο… αποφασιστικό… σ’ αυτό το «πισωγύρισμα»… στο να αναιρέσει κάποια απόφαση του… που μέχρι πρότινος ο ίδιος την θεωρούσε τελεσίδικη…

Ο καθένας μας, όταν καλείται να αναιρέσει μια απόφαση που έχει πάρει με δυσκολία, σίγουρα για να φτάσει στο σημείο να αλλάξει γνώμη θα υπάρχουν εξίσου δύσκολοι και σοβαροί λόγοι για να το κάνει.

Μα αν ένας τέτοιος άνθρωπος τελικά λυγίσει… γιατί αμέσως χαρακτηρίζεται ως αναποφάσιστος…

Δεν μπορεί κανείς να χαρακτηρίσει αναποφάσιστο έναν άνθρωπο επειδή απλά έκρινε μια κατάσταση με λανθασμένο, ίσως για τους άλλους, τρόπο… μα σωστό κατά την κρίση του κυρίως την στιγμή που αποφάσιζε…

Για να πάρει κανείς κρίσιμες και τελεσίδικες αποφάσεις για την ζωή του… πρέπει αρχικά να είναι σίγουρος για ότι αποφασίσει… κι όταν είναι σίγουρος δεν κάνει πίσω… τα «πισωγυρίσματα» δεν ωφέλησαν ποτέ κανένα… όταν αποφασίσεις να φύγεις… όταν νιώσεις πως πρέπει να απομακρυνθείς από μια κατάσταση… πρέπει να είσαι σίγουρος πως δεν θα κάνεις πίσω… το ίδιο κι όταν αποφασίσεις να πας σε μέρη άγνωστα για σένα μέχρι τώρα… 

Αν δεν είναι κανείς σίγουρος για τις πράξεις του… για τις αποφάσεις του… τότε πρέπει να προσέξει πριν αποφασίσει… πριν χαρακτηρίσει μια κατάσταση τελεσίδικη… μη αναστρέψιμη…

Αν κανείς δεν είναι σίγουρος το μόνο που πρέπει να κάνει πριν αποφασίσει, είναι να δώσει στον εαυτό του το περιθώριο της επιλογής… το ενδεχόμενο της οπισθοχώρησης… 

Για πάρει κανείς σοβαρές και μη αναστρέψιμες αποφάσεις… πρέπει να ζυγίζει ξανά και ξανά τα δεδομένα… να μετράει τα υπέρ και τα κατά της κατάστασης για την οποία καλείται να πάρει μια απόφαση… 

Κι όταν τελικά αποφασίσει… πρώτα στον εαυτό του θα το ανακοινώσει… γιατί εκείνος θα’ ναι τελικά ο κριτής… μα κι ο αποδέκτης των συνεπειών της κάθε απόφασης που θα πάρει…