Ανικανοποίητο ή απλά απωθυμένο;

Κι ενώ θεωρητικά τα έχουμε όλα.....γιατί όλα φαίνονται σαν ένα τίποτα;

Κι έρχεται μια στιγμή στη ζωή μας, που ενώ είναι όλα τακτοποιημένα, ανοίγει ξαφνικά το μεχρι τώρα κλειστό παράθυρο της φαντασίας και ζητά να γίνουν όσα δεν έγιναν ως τώρα...

Πρέπει τελικά να γίνουν ή μήπως δεν έγιναν για κάποιο λόγο απλά και μόνο επειδή έτσι έπρεπε;

Τι μας σταμάτησε στο παρελθόν και γιατί τα θέλουμε πίσω τώρα;

Θεωρώ πως η απάντηση είναι απλή....και ταυτόχρονα τόσο περίπλοκη ώστε να μην μπορούμε τελικά να διαχειριστούμε τον ίδιο μας τον εαυτό...

Τις περισσότερες φορές αφήνουμε στην άκρη τις πραγματικές μας επιθυμίες έχοντας παρασυρθεί πολύ από την καθημερινότητα ενώ ταυτόχρονα προσπαθούμε να πείσουμε τον εαυτό μας πως αυτό πρέπει να κάνουμε...αυτό είναι το σωστό...
 

Άραγε αυτό είναι το σωστό; Η θυσία των ονείρων στο βωμό της πραγματικότητας....

Και φτάνουμε να αναρωτιώμαστε πότε τελικά η φαντασία σταματά να κάνει συναντήσεις με την πραγματικότητα;

Μάλλον δεν σταματάει ποτέ....

Μην αφήνετε κενά στην πορεία σας, γιατί είναι αυτά τα εσωτερικά κενά που ριζώνουν βαθειά μέσα μας και δεν ξεχνιούνται ποτέ...

κι έρχεται κάποτε η στιγμή που ανοίγει το παράθυρο της φαντασίας και θέλει να τα κάνει όλα μονομιάς και γρήγορα για να προλάβει...

Όμως η ζωή δεν θέλει βιασύνη..θέλει υπομονή και επιμονή...

Οταν υπάρχουν αυτά τα δυο χαρακτηρηστικά όλα τα θέλω γίνονται πραγματικότητα...

Και όλα τα κενά γεμίζουν....