Ο φόβος μια πληγής ακόμα…

Ποιος είναι αυτός που θα πει πως δεν έχει πληγωθεί ή δεν έχει πληγώσει ποτέ κανέναν…

Όλοι μας κάποια στιγμή στη ζωής μας βιώσαμε κάτι ανάλογο…

Καθένας από μας έχει δικά του ξεχωριστά βιώματα και δικές του πληγές που τις κουβαλάει σε όλη την μέχρι τώρα πορεία του… κι η κάθε μια πληγή, μας έχει αφήσει έναν φόβο, έστω και υποσυνείδητα… το φόβο μήπως ξανασυμβεί…

Και πριν προλάβεις να κλείσεις όλες σου τις πληγές … Έρχεται ξαφνικά ο έρωτας…

Ένας έρωτας που θα σε κάνει να αφήσεις για λίγο τις πληγές σου στην άκρη… που ακόμα κι εσύ κάποια στιγμή θα πιστέψεις πως έχουν πια κλείσει… 

Κι όμως έρχεται κάποτε εκείνη η στιγμή που νιώθεις πως πρέπει να ανοίξεις την καρδιά σου και να μοιραστείς όλα όσα έχεις ζήσει μέχρι τώρα, με αυτόν τον άνθρωπο… αισθάνεσαι πως πρέπει να τα βγάλεις από μέσα σου για να γιατρευτείς και να μπορέσεις να ελευθερωθείς από τους φόβους σου για να πας παρακάτω… και τότε αρχίζεις να μιλάς… να μιλάς… μέχρι που πια δεν ακούς τι λες… μιλάς γιατί όλα αυτά που έχεις μέσα σου πρέπει να φύγουν… και κάποιες φορές με αυτά που λες, πληγώνεις κι εσύ άθελα σου τον άνθρωπο που διάλεξες να μοιραστείς μαζί του όλο σου το είναι… έτσι απλά… χωρίς να το θες… 

Κι αν αυτός που ακούει δεν καταλάβει τι λες… θα φύγει… λίγοι αντέχουν στα δύσκολα… λίγοι είναι αυτοί που μπορούν να ακούσουν τα λόγια που κρύβονται πίσω από τις λέξεις…

Η δύναμη του έρωτα εμφανίζεται έτσι ξαφνικά… όταν έρθουν τα δύσκολα... όταν ακούς τον άλλο και καταλαβαίνεις τι εννοεί… όταν καλείσαι να κάνεις πράξη όλα όσα έχεις πει για να κατακτήσεις τον έρωτα σου… όταν αντί να φύγεις για να μην πληγωθείς, εσύ διαλέξεις να μείνεις για κλείσεις τις πληγές του και να τον δεις ευτυχισμένο κοντά σου…

Όταν είσαι στ’ αλήθεια ερωτευμένος και νοιάζεσαι τον άνθρωπο σου… τον δέχεσαι και με τα ελαττώματα του… όχι μόνο αυτά που φαίνονται, αλλά κι εκείνα που ο ίδιος σου δείχνει όταν σου ανοίγει την ψυχή του για να μπορέσεις να τα δεις… όλες εκείνες τις πληγές που σε αφήνει με τον καιρό να δεις, όχι για να κρυφτεί από σένα στην αρχή, αλλά γιατί τώρα ένιωσε την ασφάλεια και τη σιγουριά που πάντα έψαχνε… κι εσύ τρομάζεις στη θέα του διαφορετικού τρόπου σκέψης και μην ξέροντας τι να κάνεις, φεύγεις… κι αντί να κλείσουν οι πληγές… προστίθεται μια ακόμα…

Περνάμε σχεδόν όλη μας τη ζωή ψάχνοντας το άλλο μας μισό… κι όταν τελικά το βρούμε δεν μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε γιατί είναι διαφορετικό από εμάς… εκεί όμως κρύβεται η μαγεία του έρωτα… στο διαφορετικό… 

Το άλλο σου μισό είναι ο άλλος σου εαυτός… αυτό που φοβάσαι να είσαι… αυτό που φοβάσαι να κάνεις, το κάνει αντί για σένα το άλλο σου μισό… γι’ αυτό ερωτεύτηκες… 

Γιατί ο έρωτας είναι από μόνος του αλλαγή… και η πρώτη αλλαγή που πρέπει να κάνεις είναι να δεχτείς τον άλλο όπως είναι χωρίς να προσπαθείς να τον αλλάξεις… κι η δύναμη του έρωτα σου θα φανεί όταν καταφέρεις να κρατήσεις τον άλλο δίπλα σου ευτυχισμένο… χωρίς πληγές και φόβους πια… γιατί θα είσαι εσύ εκείνος που μπόρεσε να τις ακουμπήσει πάνω του, απλά επειδή όταν μιλούσε εσύ άκουγες κι αντί να πληγωθείς από όσα άκουσες, εσύ κατάλαβες … κι αντί να φοβηθείς και να φύγεις , εσύ έμεινες…

Κι αν καμιά φορά νιώσεις πως κάποιος σε πλήγωσε… πριν φύγεις… σκέψου τι θα έκανες εσύ για να προστατεύσεις τον εαυτό σου από μια ακόμα πληγή…τι θα έκανες για να μην νιώσεις ποτέ ξανά αυτόν το φόβο… ως που θα έφτανες για να μην χάσεις έναν μεγάλο έρωτα...