Εμβόλιο...και ξερό ψωμί;

Ποια θα ήταν άραγε η αντίδραση των ανθρώπων αν τους παρότρυναν να συμμετέχουν σε ένα κοινωνικό πείραμα δίνοντας τους δύο πιθανότητες όσον αφορά στο αποτέλεσμα;

Αν το πείραμα πετύχει κερδίζεις την ελευθερία σου, αν το πείραμα αποτύχει χάνεις τη ζωή σου... 

Ελευθερία ή θάνατος σαν να λέμε….

Πόσοι άραγε θα ήταν αυτοί που θα δήλωναν συμμετοχή σε ένα τέτοιο εγχείρημα;

Εξαρτάται από τις συνθήκες, θα σκεφτείς….

Ας πούμε ότι μιλάμε για μια κοινωνία όπου όλοι ζουν σαν φυλακισμένοι, μέσα στο φόβο και την ανασφάλεια…τότε μια πρώτη σκέψη πιθανόν να ήταν πως δεν έχουν κάτι να χάσουν, ακόμα κι αν το πείραμα αποτύχει…το πολύ πολύ να χάσουν τη ζωή τους, της οποίας οι συνθήκες είναι άθλιες έτσι κι αλλιώς...

Αν όμως μιλάμε για μια κοινωνία -φαινομενικά- ελεύθερη, όπου όλοι ζουν κανονικά με κάποιους περιορισμούς, αλλά και πάλι φοβισμένοι και μέσα στην ανασφάλεια…τι θα γινόταν;

Μια πρώτη σκέψη στη δεύτερη περίπτωση πιθανόν να ήταν πως αν το πείραμα πετύχει θα απαλλαχθεί η κοινωνία από τους περιορισμούς… τι θα συμβεί όμως αν το πείραμα αποτύχει;

Γιατί, ποιος μπορεί να εγγυηθεί για το αποτέλεσμα;

Κάτι ανάλογο συμβαίνει στην δική μας εποχή…

Επικρατεί κοινωνικός αναβρασμός με το θέμα του εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού…

Σκεφτείτε όμως λίγο την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση….πόσο ανάποδα μπορεί να λειτουργούν οι άνθρωποι τελικά;

Στο ενδεχόμενο της πρόσκλησης συμμετοχής σ' ένα πείραμα, όπως αναφέρθηκε παραπάνω, ελάχιστοι άνθρωποι θα δήλωναν συμμετοχή, κι αυτό θα συνέβαινε ίσως έπειτα από πολλή σκέψη ή έστω με την ιδέα ότι βοηθούν με κάποιο τρόπο στην εξέλιξη της επιστήμης το να δεχόταν κάποιοι να θυσιάσουν τον εαυτό τους με όποιο κόστος. Οι περισσότεροι όμως θα αμφέβαλλαν, θα τρόμαζαν στην ιδέα μιας πιθανής αποτυχίας του πειράματος, θα περίμεναν να δουν τι θα συμβεί αν εφαρμοστεί τελικά αυτό σε όσους δέχτηκαν την πρόκληση να συμμετέχουν.

Στην περίπτωση όμως του εμβολιασμού, ο αριθμός των συμμετεχόντων είναι τεράστιος…οι περισσότεροι άνθρωποι συμμετέχουν οικειοθελώς παίρνοντας, ουσιαστικά, το ίδιο ρίσκο, με παρόμοιου τύπου αποτελέσματα, χωρίς ιδιαίτερη σκέψη και χωρίς καμία αμφιβολία…

Κάποιοι αρνούνται πεισματικά να δηλώσουν συμμετοχή…ενώ κάποιοι άλλοι σπεύδουν να εμβολιαστούν σκεπτόμενοι την ελευθερία τους.

Αλήθεια, για ποια ελευθερία μιλούν;

Από τη στιγμή που κανείς δεν εγγυάται την ομαλή εξέλιξη των πραγμάτων, τη στιγμή που κάνοντας το εμβόλιο δεν ξέρεις τι θα συμβεί μετά…

Θα είσαι άραγε ελεύθερος αν προκληθεί κάποια ανεπανόρθωτη βλάβη στον οργανισμό σου;

Θα θεωρείς τον εαυτό σου ελεύθερο αν δεν μπορείς να εργαστείς εξαιτίας των μετέπειτα προβλημάτων;           

Θα είσαι ελεύθερος αν αρνηθείς να εμβολιαστείς και τελικά κολλήσεις τον ιό;

Μεγάλο μπέρδεμα...

Σου λένε πως μόνο αν εμβολιαστείς θα μπορείς να συνεχίσεις να δουλεύεις…χωρίς όμως να σου εγγυηθούν αν θα μπορείς να δουλεύεις. Επιπλέον, κανείς δεν σου εγγυάται πως αν εμβολιαστείς θα είσαι προστατευμένος απέναντι στον ιό, αντίθετα βρίσκεσαι εκτεθειμένος στον κίνδυνο και επί της ουσίας κανείς δεν είναι διατεθειμένος να σε προφυλάξει ή να σε προστατεύσει αν τελικά ο οργανισμός σου αντιδράσει διαφορετικά από αυτό που περίμενες. Αντίστοιχα, αν δεν δεχτείς να εμβολιαστείς βρίσκεσαι και πάλι εκτεθειμένος στον ίδιο κίνδυνο.

Ποιο είναι αλήθεια το νόημα όλων αυτών των καταστάσεων που βιώνουμε;

Βάσει ποιου σκεπτικού έχει μπει ολόκληρη η ανθρωπότητα σε αυτή τη διαδικασία της διαρκούς αμφισβήτησης, του μόνιμου φόβου για την ζωή και την αδιάκοπη ανασφάλεια για το μέλλον;

Μήπως ζούμε στην εποχή του παραλογισμού…και συνεπώς είναι λογικό να βλέπουμε γύρω μας τόσο παράλογες αντιδράσεις…;

Γράφοντας το παρόν κείμενο, δεν στοχεύω στο να παροτρύνω ή να αποτρέψω τον κόσμο από το να εμβολιαστεί. Άλλωστε, από τη στιγμή που ο εμβολιασμός στην παρούσα φάση δεν είναι υποχρεωτικός, είναι στην κρίση του καθενός πως θα πράξει για τον εαυτό του! Είναι θέμα ατομικής ευθύνης αν θα εμβολιαστεί κανείς ρισκάροντας να χάσει ή να κερδίσει…όπως είναι στην κρίση του καθενός να μην εμβολιαστεί, ρισκάροντας αντίστοιχα να χάσει ή να κερδίσει.

Μοναδικός μου στόχος είναι να κάνω τους ανθρώπους να σκεφτούν πριν ρισκάρουν…να σκεφτούν πριν δηλώσουν συμμετοχή σε όλο αυτό το εγχείρημα…να αφυπνιστούν πριν ακολουθήσουν τυφλά το πλήθος...

Αφυπνιστείτε, ενημερωθείτε και πράξτε αναλόγως.

Μόνο εσείς οι ίδιοι γνωρίζετε τον οργανισμό και τον εαυτό σας. Μην επιτρέπετε σε κανέναν να σας υποχρεώνει να κάνετε πράγματα που δεν θέλετε ακόμα κι αν δέχεστε έμμεσες «προειδοποιήσεις» πως θα χάσετε την δουλειά σας αν δεν συμμορφωθείτε με τις απαιτήσεις του εργοδότη σας. Υπό πίεση άλλωστε τίποτα δεν λειτουργεί σωστά και τίποτα δεν στέφεται με επιτυχία στο τέλος.

Σκεφτείτε λοιπόν…

Συμβουλευτείτε τον γιατρό σας, επιδιώξτε να κάνετε πρώτα κάποιες εξετάσεις έτσι ώστε να ξέρετε σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο οργανισμός σας και πως θα δεχτεί το ανοσοποιητικό σας έναν τέτοιο εμβολιασμό. Μετά πράξτε αναλόγως, χωρίς φόβο και χωρίς πίεση από πουθενά και κανέναν.

Γιατί η ατομική ευθύνη δεν μπορεί να ακυρώσει την ατομική ελευθερία ούτε την ελεύθερη βούληση. Αυτό να το θυμάστε!