Κι είναι
φορές που αναρωτιέται κανείς πόση πίεση μπορεί να αντέξει ένας άνθρωπος; Μέχρι ποιο
σημείο μπορεί να ελέγξει τον εαυτό του πριν γίνει εκείνη η εσωτερική έκρηξη που
θα τον οδηγήσει στα άκρα;
Κι όμως συμβαίνει
καμιά φορά, οι άνθρωποι να υποβάλλουν μόνοι τους στον εαυτό τους δοκιμασίες σαν
να έχουν βάλει στοίχημα με κάποιον πως ότι κι αν γίνει, εκείνοι θα τα
καταφέρουν. Κι αντί να το βάλουν κάτω και να υποχωρήσουν για λίγο όταν φτάσουν
στα όρια τους, εκείνοι προτιμούν να προχωρήσουν μπροστά, χωρίς διαλείμματα,
γεμάτοι άγχος και πίεση. Δεν αποσπούν το μυαλό τους από τους στόχους τους για
κανένα λόγο και παρόλη την πίεση που νιώθουν, δεν κάνουν τίποτα απολύτως για να
απαλλαγούν από αυτήν.
Είναι όλοι
εκείνοι οι άνθρωποι που δεν έχουν μάθει να ταξιδεύουν… εκείνοι που δεν έχουν
διδάξει στον εαυτό τους την τέχνη της «κρυφής αναπνοής»!
Όλοι όμως χρειαζόμαστε
μικρά διαλείμματα… λίγο χρόνο με τον εαυτό μας… απόλυτα μόνοι, έστω και λίγο.
Μάθε να
φεύγεις όταν νιώθεις πως έχει φτάσει στο «κόκκινο». Μάθε να ταξιδεύεις, έστω
και με τα μάτια κλειστά. Πήγαινε εκεί που αισθάνεσαι απόλυτα ήρεμος και
ευτυχισμένος. Δίδαξε στον εαυτό σου την τέχνη της «κρυφής αναπνοής»… πάρε μια «κρυφή
αναπνοή» μέσα στην μέρα και κάνε κάτι που σε αναζωογονεί όταν νιώσεις πως το
χρειάζεσαι, ακόμα κι αν οι συνθήκες γύρω σου δεν μοιάζουν ιδανικές.
Όλοι έχουμε
μέσα μας όρια, ο καθένας γνωρίζει τα δικά του.
Κι όταν κανείς ξεπερνάει τα όρια
του, όταν αισθάνεται πιεσμένος από τις καταστάσεις που συμβαίνουν γύρω του,
όταν οι αντοχές του τον εγκαταλείπουν… το μόνο που χρειάζεται να κάνει είναι μια
μικρή ανασυγκρότηση.
Ταξίδεψε σε
μέρη που θα σου δώσουν πίσω την δύναμη σου… πριν οδηγηθείς στην «έκρηξη», φύγε…
ελευθέρωσε το σώμα και το πνεύμα σου, αποσυμπιέσου και ανέκτησε τις δυνάμεις
σου πριν επιστρέψεις ξανά.
Άλλωστε τα
αποθέματα δύναμης που όλοι έχουμε μέσα μας τείνουν στο άπειρο, φτάνει κανείς να
τα ανακαλύψει. Γιατί όποιος ξέρει τις δυνάμεις του κι έχει πλήρη επίγνωση των
δυνατοτήτων και των αντοχών του, τότε ξέρει πως δεν μπορεί να αποτύχει
εφαρμόζοντας την τέχνη της «κρυφής αναπνοής», αλλά το αντίθετο.
Κι όσοι
είναι γνώστες της τεχνικής αυτής, ξέρουν πότε είναι η σωστή στιγμή να
ταξιδέψουν παρέα μόνο με τον εαυτό τους, καθώς και τον ακριβή χρόνο της επαναφοράς
τους στην πραγματικότητα. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι, δεν θα χάσουν ποτέ κανένα
κομμάτι του εαυτού τους εγκλωβισμένοι μέσα στο άγχος και την πίεση. Οι μικρές
στιγμές με την απόλαυση, τους δίνουν την δύναμη που χρειάζονται για να
αποφορτιστούν από καθετί αρνητικό και να επανέλθουν στην καθημερινότητα γεμάτοι
ενέργεια και αισιοδοξία.
Κι όταν
νιώσεις την πίεση να σου κατασπαράζει σώμα και πνεύμα, προτίμησε να φεύγεις…
μην μένεις άοπλος στη μάχη…
δυνάμωσε τον εαυτό σου δίνοντας του ότι πιο πολύ
τον ευχαριστεί κι όταν τον επαναφέρεις να είναι έτοιμος να πολεμήσει ξανά
με
όλα τα όπλα και τα εφόδια που χρειάζεται.
teliooooooo
ΑπάντησηΔιαγραφή