Απαιτώ εξηγήσεις...;

Υπάρχουν άνθρωποι στη ζωή που σου συμπεριφέρονται σαν να τους χρωστάς συνεχώς εξηγήσεις...
Περίεργο φαινόμενο ή μήπως περίεργοι άνθρωποι;

Είναι στ' αλήθεια πολύ ενοχλητικό να σε "ανακρίνουν" για οτιδήποτε λες ή κάνεις, βαφτίζοντας την περιέργεια τους, ενδιαφέρον...

Σε βάζουν στη διαδικασία να πρέπει να απολογηθείς για τις προσωπικές σου υποθέσεις και επιλογες, που στο κάτω κάτω δεν αφορούν κανέναν άλλο πέρα από σένα, και εκείνους που εσύ επιλέγεις αν θα μοιραστείς ή όχι.

Η περιέργεια, άλλωστε, απέχει έτη φωτός από το ειλικρινές ενδιαφέρον, κι αυτό είναι κάτι που δυστυχώς δεν αντιλαμβάνονται όλοι οι άνθρωποι γύρω μας.
Το ενδιαφέρον που μπορεί να έχουμε για κάποιους ανθρώπους, συμπεριλαμβάνει έννοιες πολύτιμες, όπως τον σεβασμό, την κατανόηση, την συζήτηση,τη συχνή επικοινωνία και κυρίως την αποδοχή αλλά και την έλλειψη κριτικής.
Το ειλικρινές ενδιαφέρον άλλωστε είναι ευδιάκριτο και από τον τρόπο που ο άλλος σε ρωτά για τα προσωπικά σου θέματα, καθώς και η διακριτικότητα με την οποία θα διαχειριστεί ένα λεπτό ζήτημα.

Το να σε ρωτά, όμως, κανείς, πράγματα που σε φέρνουν σε δύσκολη θέση ή το να σε αναγκάζει με τον τρόπο του να "ομολογήσεις" ακόμα για τον τρόπο που ανέπνευσες, είναι συμπεριφορά που δυστυχώς δεν καλύπτει τις προϋποθέσεις για την εισαγωγή της συγκεκριμένης τακτικής στην σφαίρα του ενδιαφέροντος σε ανθρώπινο επίπεδο.
Αυτή η συμπεριφορά έχει άλλο τίτλο:
Περιέργεια και αδιακρισία....και μάλιστα για ορισμένους ανθρώπους χωρίς φραγμούς και όρια.

Κι εσύ που δέχεσαι συχνά τέτοιου είδους συμπεριφορές, τι κάνεις;
Πώς μπορείς να αποφύγεις αυτή την ενοχλητική για σένα στάση;

Είναι απλό!
Βάλε όρια στον εαυτό σου!
Επέλεξε εσύ με ποιους θέλεις να μοιραστείς τις σκέψεις και τις εμπειρίες σου...
Επέλεξε εσύ μέχρι που επιτρέπεις στους άλλους να ανακατεύονται στη ζωή σου.
Όταν έχεις θέσει πρώτα εσύ στον εαυτό σου τα προσωπικά σου όρια, τότε εύκολα μπορείς να δείξεις και στους άλλους μέχρι που μπορούν να σε "αγγίζουν".

Να θυμάσαι πως οι ανθρώπινες σχέσεις δεν χτίζονται βασισμένες στην περιέργεια, ούτε διατηρούνται με εκείνο το παραπλανητικό ενδιαφέρον που κάποιοι άνθρωποι θέλουν να νομίζουν πως δείχνουν.
Οι ανθρώπινες σχέσεις χρειάζονται ειλικρίνεια, διακριτικότητα, νοιάξιμο, όρια και διακριτικότητα.

Όταν οι λεπτές γραμμές των ορίων παραβιάζονται, τότε οι σχέσεις σπάνε...φθείρονται...και στο τέλος διαλύονται.

Άλλωστε κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να δικαιολογείται για τις πράξεις, τις λέξεις και τις επιλογές του ,εκτός φυσικά των περιπτώσεων που έχουν βλάψει κάποιον άλλον, όπου συνήθως κρίνεται απαραίτητο να αναγνωριστεί το λάθος και να διορθωθεί η συμπεριφορά, ειδικά όταν θέλουμε να "σώσουμε" αυτή τη σχέση.

Για οτιδήποτε άλλο κάνουμε ή λέμε δεν είμαστε υπόλογοι σε κανέναν άλλο πέρα από τον εαυτό μας....και την δικαιοσύνη,φυσικά, σε ιδιαίτερες πάντα περιπτώσεις...☺