Είναι φορές που αισθάνεσαι πως, με κάποιους ανθρώπους δεν σε συνδέει τίποτα...τίποτα απολύτως...
Κι όμως...εκείνοι όταν σε συναντούν σου λένε εκείνη τη γνωστή σε όλους φράση: "Που χάθηκες; Πάρε κανένα τηλέφωνο..."
"Να σε πάρω να σου πω τι?"... σκέφτεσαι από μέσα σου...
"Αφού δεν έχουμε κάτι να συζητήσουμε...δεν νιώθω την ανάγκη να σε έχω στη ζωή μου...περνάς για μένα αδιάφορος..."
Κι όμως δεν μιλάς...δεν λες ευθέως όσα σκέφτεσαι...
Μόνο, ίσως, απαντήσεις από διακριτικότητα..." Έχω πολλή δουλειά αυτή την εποχή...δεν προλαβαίνω...ή θα το κανονίσουμε", έτσι γενικά κι αόριστα, κυρίως από ευγένεια...
Αλήθεια...γιατί οι άνθρωποι συμπεριφέρονται καθ' αυτόν τον τρόπο;
Γιατί δεν μιλούν ευθέως στους άλλους;
Αφού, στην πραγματικότητα, δεν θέλουν κάποιους ανθρώπους στη ζωή τους κι έχουν την αίσθηση πως δεν υπάρχει κοινός κώδικας επικοινωνίας μεταξύ τους, λογικά, δεν θα έπρεπε να τους ενδιαφέρει αν θα συνεχίσουν ή όχι αυτοί οι άνθρωποι να τους απευθύνονται.. σωστά;
Όμως, ίσως είναι στη φύση του ανθρώπου αυτού του τύπου η συμπεριφορά...
Απαντώντας απόλυτα και απότομα, δείχνοντας άρνηση και αντιπάθεια, χωρίς λόγο, δημιουργείται η αίσθηση της προσβολής στο πρόσωπο του άλλου. Δημιουργείται στον συνομιλητή μας η αίσθηση της απόρριψης.
Κι είναι πολύ κρίμα να απορρίπτεις ανθρώπους που, στο κάτω-κάτω, το μόνο που ζητούν από σένα εκείνη τη στιγμή, είναι η παρέα σου και η παρουσία σου στη ζωή τους.
Δεν αξίζουν όλοι οι άνθρωποι την ευγένεια σου , θα σκεφτείς...όμως είσαι σίγουρος πως αξίζουν την απόρριψη σου;
Κι ίσως εσύ να μην αισθάνεσαι οικεία μαζί τους, όμως αυτό δεν σημαίνει πως πρέπει να έχεις απότομη και απορριπτική συμπεριφορά απέναντι σε ανθρώπους που προσπαθούν να σε προσεγγίσουν...
Δεν χρειάζεται να αδιαφορείς δείχνοντας απάθεια απέναντι στους ανθρώπους, όπως δεν χρειάζεται να δείχνεις το ενδιαφέρον σου παντού... Επιπλέον, το να συμπεριφέρεσαι σωστά, επικοινωνώντας ουσιαστικά με τους ανθρώπους, δεν σημαίνει απαραίτητα πως θα τους επιτρέψεις να μπουν στην ζωή και στην καθημερινότητα σου, αν εσύ δεν το θέλεις.
Το μόνο που επιβάλλεται όμως, είναι να δείχνεις ευγένεια προς όλους ,ακόμα κι αν χρειαστεί κάποιες φορές να μην πεις αυτό ακριβώς που σκέφτεσαι.
Όταν είσαι οριοθετημένος ως άνθρωπος, τότε μπορείς να κρατάς τις αποστάσεις ασφαλείας σου και ταυτόχρονα να συμπεριφέρεσαι με τρόπο που δεν προσβάλλει ή θίγει τους ανθρώπους με τους οποίους μιλάς!
Όλα από σένα ξεκινούν και σε σένα τελειώνουν!
Και μην ξεχνάς πως, σ' αυτή τη ζωή... ότι δίνεις...παίρνεις...!

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου