Και έρχεται
κάποτε η στιγμή που ο άνθρωπος φτάνει στα όρια του. Η προθεσμία που είχε δώσει
στον εαυτό του τελείωσε, όση παράταση κι αν είχε δώσει ελπίζοντας πως ίσως
αλλάξουν οι καταστάσεις.
Λίγο πριν
ξεπεράσει κανείς τα προσωπικά του όρια, τρομάζει με τον εαυτό του. Και τότε
μένει για λίγο ακίνητος.
Στέκεται όρθιος απέναντι σε όλες τις ελπίδες του, σαν
να δίνει μια τελευταία ευκαιρία, κι έπειτα αρχίζει την οπισθοχώρηση.
Τρομάζει
από την επερχόμενη αλλαγή και προτιμά να κάνει πίσω στην σιγουριά του σταθερού
εδάφους, καθώς δεν ξέρει αν μπροστά υπάρχει γκρεμός που θα τον καταπιεί.
Τι φοβάται ο
άνθρωπος πιο πολύ, ούτε ο ίδιος δεν ξέρει καμιά φορά… τους άλλους γύρω του ή
μήπως τελικά τον ίδιο του τον εαυτό;
Παύει να
πιστεύει πως στο τέλος θα τα καταφέρει κι έτσι παραιτείται κι αφήνεται στη
μοίρα, ενώ ταυτόχρονα πείθει τον εαυτό του πως έπραξε σωστά. Συνεχώς προσπαθεί
να πείσει τον εαυτό του πως ο δρόμος που διάλεξε είναι ο καλύτερος και χαμογελά
αδιάφορα σαν να είναι ευτυχισμένος.
Οι αλλαγές
τρομάζουν καμιά φορά τους ανθρώπους, κι οι άνθρωποι εκείνοι που σηματοδοτούν τις
αλλαγές μπαίνουν χωρίς να φταίνε στην λίστα των ανεπιθύμητων… όλοι αυτοί
διαγράφονται από το τετράδιο της ζωής των φοβισμένων.
Όμως ο
τολμών νικά, κι όχι ο λιποτάκτης. Το να διαγράφεις από την ζωή σου ανθρώπους
που σε τρομάζουν, επειδή βλέπεις τον εαυτό σου όταν τους κοιτάς… είναι μάταιο.
Κι είναι
μάταιο γιατί, κάθε φορά που θα κοιτάς στον καθρέπτη σου, θα βλέπεις όλους
εκείνους που έβγαλες από την ζωή σου επειδή φοβήθηκες να τους βάλεις μέσα σ’
αυτήν.
Επειδή θα
ξέρεις πως προτίμησες συνειδητά να αδιαφορήσεις γι’ αυτούς και να πετάξεις σ’
εκείνους το μπαλάκι της ευθύνης σου.
Επειδή δεν
τόλμησες να πεις ευθέως σ’ αυτούς τους ανθρώπους να φύγουν από την ζωή σου ή έστω
δεν τόλμησες να τους προσφέρεις την θέση που άξιζαν να έχουν σ’ αυτήν.
Καμιά φορά
οι άνθρωποι διαλέγουν να φύγουν τόσο διακριτικά που φαίνεται σαν να μην ήταν
δική τους επιλογή. Φοβούνται να αναλάβουν ακόμα και την ευθύνη της φυγής τους.
Μα οι ευθύνες τρομάζουν τους ανθρώπους… κι ίσως πιο πολύ από τις αλλαγές…
Για να
αναλάβει κανείς την ευθύνη των επιλογών και των πράξεων του, πρέπει να έχει
θάρρος κι όχι φόβο… γιατί ο φόβος με το θάρρος δεν έκαναν ποτέ καλή παρέα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου