Η υπομονή είναι αρετή…

 

Υπομονή… σπουδαία εφεύρεση!!!

Μεγάλο προσόν τελικά να έχει κανείς υπομονή, σε όλους τους τομείς της ζωής του. Κάτι τέτοιο το διαπιστώνει κανείς εύκολα, όταν μετρήσει πόσα λάθη έκανε πράττοντας ορισμένες φορές παρορμητικά και γεμάτος ανυπομονησία.

Οι συνεχείς παρορμητικές ενέργειες σπανίως βοηθούν… και συνήθως για να μην αποβούν σε ολέθρια λάθη, χρειάζεσαι με το μέρος σου έναν πολύτιμο παράγοντα που συνηθίζουμε να ονομάζουμε τύχη.

Κι ίσως η τύχη να βοηθάει τους τολμηρούς κι εκείνους που ξέρουν να ρισκάρουν… όμως το να είναι κανείς υπομονετικός δεν σημαίνει πως δεν ξέρει να ρισκάρει, απλά ξέρει πότε πρέπει να ρισκάρει!

Βέβαια , όσο υπομονετικός κι αν είναι ένας άνθρωπος… υπάρχουν φορές που κι ο ίδιος αισθάνεται ότι εξαντλούνται τα αποθέματα της υπομονής του… και τότε αρχίζει να λειτουργεί ξαφνικά σαν να έχει πάθει μετάλλαξη…

Και πράττει σαν να μην προλαβαίνει…

σαν να μην υπάρχουν άλλοι άνθρωποι γύρω του…

σαν να φεύγει η ζωή κι εκείνος πρέπει να τρέξει για να την προλάβει…

   

Ξεκινά να κάνει σπασμωδικές κινήσεις χωρίς κι ο ίδιος να κατανοεί πλήρως που οδηγείται… και  μέσα στην δίνη του παρορμητισμού που τον διακατέχει εκείνες τις στιγμές, καταλήγει να παίρνει κάποιες από τις μεγαλύτερες αποφάσεις στη ζωή του…

Κι είναι συνήθως εκείνοι οι άνθρωποι… οι υπομονετικοί… που για μια στιγμή ανυπομονησίας… ίσως χρειαστεί να κάνουν υπομονή για την υπόλοιπη ζωή τους…

Ίσως τελικά αν κάνεις υπομονή για καιρό… έρχεται μια στιγμή που λυγίζεις… που αισθάνεσαι πως κάτι δεν θα πάει καλά, ακόμα κι αν έχεις φτάσει τόσο κοντά στην ολοκλήρωση του στόχου σου… και τυφλώνεσαι ξαφνικά και αφήνεις, χωρίς να το θέλεις, το σοφό μονοπάτι της υπομονής… 

Όμως, έχοντας υπομονή… έχεις και χρόνο… χρόνο να οργανωθείς… χρόνο να σκεφτείς… χρόνο να υπολογίσεις… 

Δώσε στον εαυτό σου τον χρόνο που χρειάζεται να σκεφτεί πριν αποφασίσει… θωράκισε τον με υπομονή, τόση ώστε, η κάθε μεγάλη απόφαση που καλείσαι να πάρεις για τη ζωή σου στο τέλος να μπορείς να πεις με σιγουριά πως είναι η σωστή!